ترانشه‌ها معمولاً به منظور روباز کردن سنگ بستر مدفون در زیر روباره های کم عمق به کار گرفته شده و اغلب در عرض امتداد سنگ بستر یا زون کانی سازی مورد بررسی حفر می شوند.

ترانشه ها مکمل‌های ایده آلی برای حفاری RAB و RC هستند یعنی زمانی که داده های ساختاری از نقشه‌برداری از ترانشه ها به منظور تکمیل اطلاعات سنگ شناسی بدست آمده از گمانه‌های حفاری مورد نیاز است. در برخی موارد این کار با هدف برداشتن کامل روباره کم عمق و رسیدن به نواحی وسیعی از سنگ بستر انجام می‌گیرد. این کار توسط بولدوزر یا از طریق برش زدن با شلنگ‌های آب پرفشار انجام می‌گیرد. سپس امکان بررسی و نمونه برداری سنگ بستر با جزئیات بیشتر فراهم می‌گردد. از آنجایی که این فرآیند از نظر زیست محیطی مخرب است و بازسازی مجدد آن ممکن است پر هزینه باشد، خاکبرداری گسترده به طور معمول زمانی انجام می‌گیرد که یک زون کانی سازی هدف تعریف شده باشد و مشکلات نمونه برداری یا زمین شناسی خاصی موجود باشد که نیاز به این نوع از روباره برداری کامل برای رسیدن به نتیجه باشد. در معدنکاری معمولاً از ترانشه زنی به منظور تهیه نمونه از درون ترانشه ها و بررسی‌های جزئی تر در مراحل اکتشاف استفاده می‌شود.